تصویرپردازی و تصویرسازی از مهمترین ابزارهای تأثیرگذار بر اندیشههای انسانی است. قرآن کریم مفاهیم معنوی و انتزاعی را به شکل ساختهای مادی مجسم سازی نموده و تصویرهای پویا و مؤثر در ذهن مخاطب میآفریند. به تعبیری میان امور معنوی و انتزاعی و ساختارهای حسی و مادی پیوند ایجاد نموده و مشترکات آن دو را برجسته و ملموس میسازد و مخاطب را به تفکر و تعقل وا میدارد. توصیف هنرمندانه یک پدیده، در بستر داستان مخاطب را دلباخته خود نموده و بهترین شیوه انتقال آموزههای دینی است. داستان حضرت موسی علیه السلام به عنوان گستردهترین قصه قرآنی سرشار از تصویرپردایهای زیبا است که احساسات و اندیشه مخاطب را به خود واداشته و او را شیفته خود نموده است. این پژوهش با بررسی عوامل تصویرسازی چون تشبیه، استعاره و کنایه در پی دستیابی به عوامل پدیدآورنده مفاهیم دینی است که سبب فرازمانی بودن قصه حضرت موسی علیه السلام و قابلیت الگوپذیری آن شده است.