Discovering the conceptual relationships of "Ghabirin" in the Qur'an

Authors

1 Assistant Professor, Department of Islamic Studies, Faculty of Medicine, Shahrood University of Medical Sciences, Shahrood, Iran

2 Graduate of level 3 of Qur'an interpretation and sciences, specialized school of Qur'an and Etrat, Khorasan seminary

3 Assistant Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Faculty of Literature and Humanities, Vali Asr University, Rafsanjan, Kerman, Iran

Abstract

The simultaneity approach of semantics is an attempt to represent Quranic concepts, because the words in the Qur'an reveal their true meaning from the sum of intertextual connections in the form of a semantic network. The present article, which was written using library sources and descriptive-analytical method, seeks to first examine the root of the word family of "Ghabr" in the Qur'an. Then the accompanying concepts of Ghabirin will be studied. The result of Quranic data showed that roots such as; Nejat (Salvation), Ajz (impotence), Ghadera, Dhagha, Khawf and Hozn are companions in the verse with the word Ghabirin. Companion words related to the word Ghabirin with an intra-sura approach include roots such as Ghava, Khabora, Zolm, Dhalla, Su’, Fatana, Gha’ada, and zayyana. It seems that only equivalents such as Remainders, remnants, and survivors, which are generally mentioned in translations, are not enough to replace Ghabirin, and it is better to replace it with the equivalent word "infamous", to include all the descriptions and unpleasant examples that exist in Ghabirin's conceptual relationships. Also, the meaning of “remaining the effect” that exists in the root of “Ghabr” is better relevant with the “remaining of the bad name”, which was the negative effect of the actions and behavior of the people of Lot, so that history will always remain eternal for them.

Keywords


  • قرآن کریم

    • ابن منظور، محمد بن مکرم(1414)، لسان العرب، بیروت: دارالفکر للطّباعه و النّشر و التّوزیع.
    • ابوحیان، محمد بن یوسف(1420)، البحر المحیط فی التفسیر، بیروت: دارالفکر.
    • أزهری، محمّدبن احمد(1421)، تهذیب اللّغه، بیروت: دار إحیاء التّراث العربی.
    • اسنوی، محمد بن حسن(1310)، حیاه القلوب فی کیفیه الوصول الی المحبوب، قاهره: [بی‌نا].
    • الزّبیر، محمد(1991م)، سجل أسماء العرب، بیروت: جامعه السّلطان قابوس.
    • انصاری، عبدالله بن محمد(1408)، منازل السّائرین، بیروت: [بی‌نا].
    • ایزوتسو، توشی‌هیکو(1361)، ساختمان مفاهیم اخلاقی-دینی در قرآن، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران: قلم.
    • بستانی، فواد افرام(1375)، فرهنگ ابجدی، چ 2، تهران: اسلامی.
    • پالمر، فرانک(1366)، نگاهی تازه به معنی‌شناسی، ترجمه کورش صفوی، تهران: مرکز.
    • جرجانی، علی بن محمد(1411)، التعریفات، قاهره: [بی‌نا].
    • جوهری، اسماعیل‌بن حمّاد(1407)، صحاح اللّغه، بیروت: دارالعلم.
    • جوادی آملی، عبد الله(1389)، تسنیم تفسیر قرآن کریم، قم: نشر اسراء.
    • حمیری، نشوان‌بن سعید(1420)، شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم، دار الفکر.
    • راغب اصفهانی، حسین‌بن محمّد(1404)، مفردات الفاظ القرآن، تهران: دفتر نشر کتاب.
    • زبیدی، محمد(1414)، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق/ مصحّح: علی شیری، بیروت: دارالفکر.
    • زمخشرى، محمود بن عمر(1386)، مقدمة الأدب، تهران: موسسه مطالعات اسلامی.
    • شاکر، محمد کاظم(1382)، مبانی و روش‌های تفسیری، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
    • شرتونی، سعید(1403)، أقرب الموارد فی فصح العربیه و الشّوارد، قم: مکتبه آیت الله العظمی المرعشی النجفی.
    • شفیع زاده، مرضیه و همکاران(1393)، معناشناسی کلمه در قرآن با تأکید بر روابط همنشینی و جانشینی، پژوهش‌های قرآن و حدیث.
    • صاحب، اسماعیل‌بن عبّاد(1414)، المحیط فی اللّغه، بیروت: عالم الکتاب.
    • صفوی، کورش(1377)، زبان‌شناسی و ادبیات، تهران: هرمس.
    • طباطبایى، سید محمدحسین(1390)، المیزان فی تفسیر القرآن، چ2، بیروت: [بی‌نا].
    • طبرسى، فضل بن حسن(1372)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چ3، تهران: ناصر خسرو.
    • فخر رازى، محمد بن عمر(1420)، التفسیر الکبیر(مفاتیح الغیب)، چ3، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
    • طریحی، فخر الدّین‌بن محمّد(1375)، مجمع البحرین، محقّق/مصحّح: احمد حسینی اشکوری، چ سوم، تهران: مرتضوی، 1375ش.
    • عمید، حسن(1358)، فرهنگ عمید، تهران: انتشارات امیرکبیر.
    • فراستخواه، مقصود(1376)، زبان قرآن، تهران: علمی و فرهنگی.
    • فراهیدی، ابو عبدالرحمان خلیل بن احمد(1409)، کتاب العین، چ 2، قم: دار الهجره.
    • فیروزی آبادی، محمدبن یعقوب(1415)، القاموس المحیط، بیروت: دار الکتب العلمیّه.
    • فیومی، احمدبن محمّد(1405)، المصباح المنیر، قم: دارالهجره.
    • قرائتی، محسن(1388)، تفسیر نور، تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
    • قرشی بنابی، علی اکبر(1309)، قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
    • قشیری، عبدالکریم بن هوازن(1408)، الرساله القشیریّه، بیروت: [بی‌نا].
    • کراجکی، ابوالفتوح(بی‌تا)، کنز الفؤاد، بی‌جا، نرم افزار المکتبه الشّامله.
    • کلباسی، مجتبی(1384)، مهارت‌های بیان تفسیر، قم: نشر روح.
    • مدنی، علی‌خان‌بن‌احمد(1384)، الطّراز الاوّل و الکناز لما علیه من لغه العرب، مشهد: موسسه آل البیت.
    • مصطفوی، حسن(1402)، التّحقیق فی کلمات القرآن، تهران: مرکز الکتاب للتّرجمه و النّشر.
    • مغنیه، محمد جواد(1424)، التفسیر الکاشف، قم: دار الکتاب الاسلامی.
    • مکارم شیرازى، ناصر(1371)، تفسیر نمونه، چ10، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
    • وزیرنیا، سیما، زبان شناخت، تهران: قطره.
    • هارلند، ریچارد(1380)، ابرساخت‌گرایی(فلسفه ساخت‌گرایی و پساساخت‌گرایی)، ترجمه فرزان سجودی، تهران: انتشارات سوره مهر.
    • هاشمی رفسنجانی، اکبر(1386)، تفسیر راهنما، قم: بوستان کتاب.