"Polysemy” in Surah Al-Baqarah from perspective of Allamah Tabataba'i

Authors

1 Level 4 seminary student of Comparative Exegesis at Fatimah Al-Zahra Institute of Higher Education, Khurasgan, Isfahan

2 Department of Quranic and Hadith Sciences, Al-Mustafa International University, Isfahan Branch

Abstract

“Polysemy” means that a word has multiple meanings in different expressions. Polysemy is the same as verbal sharing; it means that a word has two or more lexical meanings, which is of special importance in the interpretation and meaning of the divine verses and Quranic sciences. In this research, with the library and the descriptive-analytical method, an attempt has been made to investigate the phenomenon of polysemy in Surah Al-Baqarah, focusing on Tafsir al-Mizan. The results of the research show that according to Allamah Tabatabai, the verses of the Quran have different semantic layers and facets, which have different levels in terms of meaning; verses that bear multiple meanings and verses that explicitly express a specific meaning. In Surah Baqarah, there are words with several meanings, such as "Ethm", "Sabab", "R’oyah" and "Tarbbos". Allamah believes that each word is created only for one meaning, but he does not deny the existence of multiple meanings for words and considers it correct. Context is also one of the methods of analysis that has been effective in Quranic aspects and analogies, and its validity is a rational matter. The only clue connected to the verse is context. Allamah has used this method everywhere in Al-Mizan; therefore, in this surah, the words "R’oyah" and "Tarbbos" shows the issue of polysemy. The words "Fisq" in the topic of truth and "Ghalb" and "Ishtir’a" have also been examined according to its metaphoric aspect. Irony is also the cause of multiple-meaning in the Holy Qur'an in words such as "Mas" and "Tadloo" in this Surah from the perspective of Allamah.

Keywords

References

  • قرآن کریم

    • ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد(1367)، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، مصحح: طناحی، محمود محمد، چاپ چهارم، قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان.
    • ابن عاشور، محمد بن طاهر(بی‌تا)، التحریر و التنویر، چاپ اول، بیروت: مؤسسه التاریخ.
    • ابن فارس، احمد(1404)، معجم مقائیس اللغه، چاپ اول، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
    • ابن منظور، لسان‌العرب(1405)، ج 10، بی‌جا: نشر ادب حوزه.
    • باطنی، محمدرضا(1378)، زبان و تفکر، چاپ هفتم، تهران: نشر آگاه.
    • پاکتچی، احمد(1392)، ترجمه شناسی قرآن کریم، تهران: دانشگاه امام صادقG.
    • تفتازانی، مسعود بن عمر(1424)، المطول، چاپ اول، قم: انتشارات امام المنتظرQ.
    • تفلیسی، حبیش بن ابراهیم(1360)، وجوه قرآن، چاپ چهارم، تهران: بنیاد فرهنگی قرآن.
    • تهانوی(1996م)، کشاف، اصطلاحات الفنون و العلوم، ج2، چاپ اول، بیروت: بی‌نا.
    • جعفری، یعقوب(1377)، «ضرورت شناخت وجوه و نظایر در ترجمه قرآن کریم»، مجله ترجمان وحی، شماره۴.
    • جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی(1392)، ترجمه الاتقان فی علوم القرآن، سید مهدی حائری قزوینی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
    • خرمشاهی، بهاءالدین(1377)، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، چاپ اول، تهران: انتشارات دوستان.
    • خمینی، سید مصطفی(1418)، تحریرات فی الاصول، چاپ اول، قم: مؤسسه عروج.
    • دهخدا، علی اکبر(1377)، لغت‌نامه دهخدا، ج13، چاپ دوم، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
    • راغب اصفهانی، محمد بن حسین(1412)، مفردات الالفاظ القرآن، چاپ اول، بیروت: دارالقلم.
    • ربانی، محمد حسن(1380)، «نقش سیاق در تفسیر»، فصلنامه پژوهش‌های قرآنی، شماره 27 و 28.
    • رجبی، محمود(1393)، روش تفسیر قرآن، چاپ ششم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
    • زرکشی، محمد بن بهادر(1410)، البرهان فی علوم القرآن، بیروت: دارالمعرفه
    • سبحانی، جعفر(1363)، تهذیب الاصول، تقریر امام خمینی9، قم: مؤسسه نشر اسلامی.
    • ستوده‌نیا، محمدرضا و همکاران(1392)، «بررسی تطبیقی سیاق از دیدگاه قرآن‌پژوهان معاصر»، فصلنامه علوم قرآنی، شماره 15.
    • سلوی محمد الحوا(1382)، بررسی زبان شناختی وجوه و نظایر در قرآن، ترجمه سید حسین سیدی، مشهد: به نشر.
    • سیوطی، جلال الدین(بی‌تا)، المزهر فی علوم اللغة و انواعها، بیروت: دار احیاء الکتب العربیه.
    • صباغ، محمدبن لطفی(1408)، بحوث فی اصول التفسیر، بیروت: المکتب الاسلامی.
    • صفایی، غلامعلی(1387)، ترجمه و شرح مغنی الأدیب، چاپ هشتم، قم: قدس.
    • طباطبایی، سید محمد حسین(1417)، المیزان فی تفسیرالقرآن، چاپ پنجم، قم: انتشارات جامعه مدرسین.
    • طباطبایی، سید محمد حسین(بی‌تا)، حاشیه الکفایه، قم: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.
    • طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن(1372)، مجمع‌البیان فی تفسیرالقرآن، چاپ سوم، تهران: انتشارات ناصرخسرو.
    • طریحی، فخرالدین(1367)، مجمع‌البحرین، تحقیق سیداحمد حسینی، بی‌جا: مکتب نشر الثقانة الاسلامیه.
    • طیب حسینی، محمود(1388)، چند معنایی در قرآن کریم(درآمدی بر توسعه دلالت‌های قرآنی، چاپ اول، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
    • العاملی، ابومنصور جلال‌الدین الحسن بن زین العابدین(1410)، معالم الدین، چاپ چهارم، بی‌جا: مکتبه آیت الله العظمی مرعشی نجفی.
    • عرفان، حسن(1382)، تهذیب البلاغه، چاپ اول، بی‌جا: محدث
    • عمادی اله‌یاری، زهرا(1395)، بررسی تطبیقی قواعد تفسیر در «المیزان» و «التحریر و التنویر»، رساله دکتری رشته علوم قرآن و حدیث.
    • الغزالی، ابی حامد محمدبن محمد(1413)، المستصفی، چاپ سوم، بیروت: [بی‌نا].
    • فراهیدی، خلیل بن احمد(1409)، العین، چاپ دوم، قم: نشر هجرت.
    • فیومی، احمد بن محمد(1414)، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، چاپ دوم، قم: مؤسسه دارالهجرۀ.
    • کوثری، عباس(1394)، فرهنگنامه تحلیل وجوه و نظائر در قرآن، چاپ اول، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
    • مشکینی، علی(1348)، اصطلاحات الاصول، چاپ دوم، قم: بی‌نا.
    • مصطفوی، حسن(1430)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، چاپ سوم، بیروت: دارالکتب العلمیه/ مرکز نشر آثار علامه مصطفوی.
    • مظفر، محمدرضا(1436)، المنطق، کاظمین: موسسة الامام الجوادG للفکرو الثقافه.
    • معرفت، محمد هادی(بی‌تا)، التمهید، قم: موسسه نشر اسلامی.
    • معینی کوهی، فخری و هادی حجت(1393)، «اشتراک لفظی در قرآن کریم و تأثیر آن بر اهم ترجمه‌های معاصر فارسی قرآن»، کتاب و سنت، شماره 3.
    • هاشمی، سید احمد(بی‌تا)، جواهر البلاغه، چاپ اول، قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
    • همایی، غلامعلی(1393)، واژه‌شناسی قرآن مجید، چاپ چهارم، قم: مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی`.
    • همایی، غلامعلی(1395)، درسنامه مفردات قرآن،چاپ پنجم، قم: مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی

Files

History

  • Receive Date: 08 May 2022
  • Revise Date: 12 July 2022
  • Accept Date: 11 August 2022

Share

How to cite

Statistics