Studying the conditional words “إن” and “إذا” in the Holy Qur'an with a rhetorical approach; case study: Surah al-Zumar

Authors

1 Professor of Arabic language and literature at Tarbiat Modares University

2 MA student in Arabic language education, Tarbiat Modares University

Abstract

The present article examines the role of the knowledge of “Sarf” (Arabic morphology) in the interpretation of the verses of the Holy Quran, in such a way that after explaining the background and benefits of this knowledge, it reveals the necessity of learning it in the interpretation of the Holy Quran and examines some aspects of the influence of this knowledge in discovering the meanings of some verses so that the audience is encouraged to learn it and learn how to use it. In this article, we have tried to provide attractive examples from the Holy Quran in each issue so that the reader can find the effect of Sarf in exegesis in a practical way. Some of the issues studied in this article are: the infinitive and its functions, morphological ambiguity, similarity of structure of some derivatives the meanings of Thalathi Mazidon Fih verbs (three-letter verbs having additional letters), along with the expression of some influential points in the interpretation of the verses of the Holy Quran.

Keywords

References

  • قرآن کریم

    • انصاری، ابن هشام(۲۰۰۱م)، شذور الذهب فی معرفة کلام العرب، بیروت: دار إحیا التراث العربی.
    • ابن جنی، ابوالفتح عثمان(۱۳۹۲)، الخصائص، ج۱، تحقیق: محمدعلی النجار، قم: ذوی القربی.
    • ابن عاشور، محمدطاهر(1984م)، تفسیر التحریر والتنویر، ج23و24، تونس: الدارالتونسیه للنشر.
    • ابناسی، برهان­الدین(1984م)، نظم الدرر فی تناسب الآیات و السور، ج16، قاهره: دارالکتب الإسلامیه.
    • استرآبادی، رضی­الدین(۱۹۸۲م)، شرح الکافیه فی النحو، چ۲، بیروت: دارالکتب العلمیه.
    • إیجی(۱۹۹۰م)، الفوائد الغیاثیه فی علوم البلاغه، قاهره: دارالکتب المصری.
    • بستانی، بطرس(بی­تا)، محیط المحیط، ج۱، بیروت: مکتبة لبنان.
    • بروجردی، مصطفی(۱۳۹۷)، تفسیر شمس، ج۸، قم: بوستان کتاب.
    • پاینده، ابوالقاسم(۱۳۹۲)، نهج الفصاحه، ترجمه علی­اکبر مظاهری، چ۳، قم: قدیسان.
    • تفتازانی، مسعود بن عمر(۱۳۹۵)، مختر المعانی، ج۲، ترجمه حسن عرفان، قم: هجرت.
    • الجارم و مصطفی امین(1392)، البلاغة الواضحة، ترجمه ابراهیم اقبالی، چ1، تهران: فرهنگ نما
    • جرجانی، عبدالقاهر(۱۴۰۸)، شرح الجمل فی النحو، تحقیق: خدیجه محمدحسین، مکه المکرمه: دانشگاه أم القری.
    • ــــــــــــــــــــــ(۱۹۶۱م)، دلائل الإعجاز، تحقیق: الشیخ محمد عبده و دیگران، قاهره: مکتبة القاهره.
    • جمالی، مصطفی(۱۳۹۶)، نقد مکاتب ادبی(محقق رضی)، ج۴، قم: دارالعلم.
    • ــــــــــــــــ(۱۳۹۶)، نقد مکاتب ادبی(ابن هشام)، ج۵، قم: دارالعلم.
    • حسن، عباس(1380)، النحو الوافی، ج1، چ2، مصر: دارالمعارف.
    • حسینی طهرانی، سید هاشم(۱۳۹۹)، علوم العربیه؛ علم نحو، ج۳، قم: دار زین­العابدین.
    • حمصی، محمدطاهر(2003م)، من نحو المبانی إلی نحو المعانی، دمشق: دارسعد الدین.
    • حمیده، مصطفی(۱۳۹۴)، نظام جمله در زبان عربی، ترجمه عدنان طهماسبی و دیگران، تهران: جهاد دانشگاهی.
    • درویش، محی­الدین(۱۳۹۳ش)، إعراب قرآن کریم و بیانه، ج۶، چ2، قم: ذوی القربی.
    • دسوقی، محمد بن عرفه(۲۰۰۹م)، حاشیة الدسوقی علی مغنی اللبیب عن کتب الأعاریب، ج۱، بیروت: دار و مکتبة الهلال.
    • ــــــــــــــــــــ،(۱۴۲۸)، حاشیة الدسوقی علی مختصر السعد، ج۲، بیروت: مکتبة العصریة.
    • دقیق عاملی، معین(۱۳۹۷)، دروس فی البلاغه، ترجمه سیدحسین مداری، قم: عالمه.
    • رضایی، محمدعلی و دیگران(۱۳۹۱ش)، تفسیر قرآن مهر، ج۸، قم: دارالعلم.
    • زرکشی، محمدبن عبدالله(۱۹۹۰م)، البرهان فی علوم القرآن، ج۲، بیروت: دارالمعرفه.
    • زمخشری، محمودبن عمربن محمد(1391)، تفسیر کشاف، جلد4، ترجمه: مسعود انصاری، چ2، تهران: ققنوس.
    • سامرائی، محمدفاضل صالح(۱۴۳۴)، معانی النحو، ج۴و۱، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی.
    • سکاکی، یوسف بن ابی بکر(۱۹۸۲)، ، مفتاح العلوم، بغداد: دار الرساله.
    • سید قطب(1972م)، فی ظلال القرآن، ج5، قاهره: داالشروق.
    • سیوطی، جلال الدین(۱۹۵۱)، الإتقان فی علوم القرآن، چ۳، مصر: دار المصطفی البابی الحلبی.
    • شرباصی، أحمد(۱۳۹۴)، دایرة المعارف اخلاق قرآنی، ج۱، ترجمه محمد بهاء­الدین حسینی، سنندج: زانست.
    • صالح جمال، رباب(۱۴۲۶)، «إن و إذا و لمّا در سیاقات خیر و شر در قرآن کریم»، مجله دانشگاه أم‌القری، ج۱، ش۱، ص۱۰۲-۹۱.
    • طباطبائی، محمدحسین(1363)، المیزان فی تفسیر القرآن، ج17، ترجمه: سیدمحمدباقر موسوی همدانی، تهران: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبائی.
    • عمادی، أبی سعود محمدبن محمد(1928م)، إرشادالعقل السلیم إلی مزایا القرآن الکریم، ج7، قاهره: مکتبة الحسینیة المصریة.
    • فوده، علی(۱۹۷۵م)، «شرط به «إن» و «إذا» در قرآن کریم»، مجله دانشگاه بغداد، ص۶۸-۴۳.
    • مبرد، أبی عباس محمد بن یزید(۱۳۸۶)، المقتضب، تحقیق: محمد عبدالخالق عظیمه، قاهره.
    • متقی­زاده، عیسی و محمد کبیری(1435م)، «الجملة الشرطیة فی اللغة العربیة و مکانتها من سائر الجمل، مجله اللغة العربیة و آدابها»، مجله دانشگاه تهران پردیس فارابی، ص64-47.
    • مغنیه، محمدجواد(۱۳۹۷)، تفسیر کاشف، ج۶، ترجمه محمد دانش، چ۴، قم: بوستان کتاب.
    • هاشمی، أحمد(۱۳۹۲)، جواهر البلاغه، چ۶، تهران: الهام.
    • ــــــــــــــ،(۱۳۹۴)، ترجمه و شرح جواهر البلاغه، ترجمه حسن عرفان، چ۱۸، قم: بلاغت. 

Files

History

  • Receive Date: 11 March 2022
  • Revise Date: 04 May 2022
  • Accept Date: 03 June 2022

Share

How to cite

Statistics