«معناشناسی» یکی از شاخه‌های زبان‌شناسی است که به مطالعه معنا با بررسی مواردی چون جنبه آوایی کلمه، ساختار صرفی، کارکرد نحوی هر واژه در جمله و معانی مفرد کلمه یا همان معنای قاموسی آن میپردازد. یکی از راه‌های درک و فهم معارف قرآنی، شناخت معنای واژگان آن به شکل دقیق است. «مخضود» از واژگانی است که در قرآن کریم تنها یک بار در سوره واقعه و در کنار کلمه «سدر» آمده است. مفسران برای این واژه معانی متعددی آورده‌اند از جمله زدودن خار، بدون خار، نرم و سر فرودآورده و پرمیوه و بی‌آزار. بسیاری از لغویان نیز همین معانی را برای ریشه «مخضود» ذکر کردهند و البته معانی دیگری را هم بر آن افزوده‌اند. حال این مسئله مطرح است که واژه «مخضود» در قرآن بر چه معنایی دلالت دارد؟ لذا نوشتار حاضر با هدف پاسخ به این سؤال به شیوه توصیفی، تحلیلی واژه مخضود را در سطح آوایی، صرفی، نحوی و نیز لغت نامه‌ها مورد بررسی قرار داده است. همچنین دیدگاه‌های مفسران را در مورد این کلمه بررسی نموده است. دستاوردهای این پژوهش نشان می‌دهد که واژه مخضود مشترک لفظی است که رابطه مجازی و علاقه مشابهت میان معانی مختلف آن وجود دارد.
)